Интервју со Heavenphetamine
Оваа среда на 26.06 имавме несекојдневмна можност да присуствуваме на концерт на јапонското дуо Heavenphetamine во кафе Котур.
Нивната експериментална музика претставува надреален спој на дигиталното и аналогното, синхронизacija што само двајца луѓе кои се духовно поврзани може да ja постигнат. Сара е задолжена за аналогниот дел, со изведба на тапани со неверојатна прецизност произведувајќи ритам кој беспрекорно се спојуваат со синтетизираните звуци кои ги произведува Хироки на својот синтизајзер, Главниот производ се оригинални мелодии во кои неговиот глас со прилично широк распон доловува една надземски и безвремен еклектичен звук предизвикувајќи уникатен впечаток кај секој слушател засебно.
По концертот имавме шанса да направиме едно кратко интервју со Хироки, па уживајте.
1. Хироки Сан како и зошто започна да создаваш музика и зошто го избра овој стил за да се изразиш? Кажете ни ја вашата приказна
Татко ми сакаше да пее и беше во хор. Мајка ми беше професорка по пијано, па музиката секогаш беше околу мене кога бев млад. Ми се допадна и да свирам на пијано и да пеам. Но, не размислував да станам музичар кога бев дете. Почнав да сакам да бидам во бенд околу средното училиште. Поради моето музичко опкружување, правењето музика не ми беше тешко, а почнав затоа што едноставно беше забавно. Не бев добар во учењето и ми се допадна спортот, но не доволно за да бидам многу сериозен во врска со тоа. Свирењето на клавир и пеењето на караоке беа моите најсреќни времиња, така што изразувањето преку музика ми доаѓаше природно.
2.Која е главната разлика помеѓу животот во Европа и животот во Јапонија?
Чувството за време е многу различно. Музичарите во Јапонија обично се опуштени со времето, но тоа не е ништо во споредба со Европа. Чувствувам дека важноста од исполнување на роковите не е толку силна во Европа како во Јапонија. Кога некој ќе каже „Тоа е 5 минути пешачење“, тоа всушност никогаш не е точно. Повеќе луѓе во Јапонија ги ценат манирите. Многу туристи го гледаат ова како учтивост и почитување, но со текот на времето може да почувствувате како сите се посматраат меѓусебно Луѓето кои живеат поинаку често се остро осудени.
3.Како ви се допадна вашиот настап во Скопје? Дали би сакале да се вратите повторно?
Лично, тоа беше настап каде што почувствував дека мојата состојба, која се влоши на почетокот на турнејата, се подобри. Бев многу опуштен и уживав. Местото беше навистина кул, со одличен декор и слики на ѕидовите. Публиката беше стилска и слободоумна, а нивните позитивни реакции создадоа добра енергија кај изведувачите. Сценографијата беше прекрасна, а храната беше вкусна, па дефинитивно сакам да се вратам.
4.Може ли да ни кажете нешто за андерграунд сцената во Јапонија?
Многумина од вас можеби знаат, Јапонија има многу одлични андерграунд музичари. Тие се високо ценети во светот во различни жанрови како психоделик, нојс, техно и панк. Често слушам за уметници кои не ги ни познавам. Многу експериментални уметници сè уште се активни и во Јапонија и во странство. Сепак, јазот помеѓу мејнстримот и андерграунд е огромен, а домашниот пазар е за жал мал, со многу тенок среден слој. Заработувањето пари од музика е исклучително тешко. Ако имате можност да ја посетите Јапонија, проверете ги малите живи куќи. Ако имате среќа, можете да видите неверојатно висококвалитетна музика со само неколку други луѓе. Не сум се вратил три години, па не можам да препорачам конкретни клубови.
